بررسی اثرات ترمیمی عصاره پیه انار(Pumice Granum) بر زخم پوستی موش های آزمایشگاهی بزرگ دیابتی ناشی از تزریق استرپتوزوتوسین

مقدمه: دیابت یک ناهنجاری متابولیکی است که با هیپرگلیسمی ناشی از نقص در ترشح انسولین و اختلال در عملکرد پانکراس نمایان می شود. با توجه به خواص دارویی عصاره پیه انار، این پژوهش با هدف بررسی اثرات آن بر تغییرات هیستومورفولوژی پوست در موش های صحرایی دیابتی انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه 48 سر موش  نر نژاد ویستار را  به 4  گروه(کنترل منفی، کنترل مثبت، تجربی یک، تجربی دو) تقسیم گردیدند. بعد از بیهوش کردن موش ها با کتامین و زایلزین در گروه های مورد آزمایش زخمی به مساحت 4 سانتی متر مربع در سمت چپ ستون فقرات ایجاد کردیم و گروه های کنترل فاقد هرگونه مرهمی بودند و تجربی یک نیز با پماد اوسرین ترمیم گردید هم چنین گروه تجربی دو روزانه دو بار با پماد پیه انار و اوسرین زماد شدند. روند ترمیم زخم به صورت ماکروسکوپی بررسی شد و بررسی میکروسکوپیک به مقاله دیگری اختصاص داده شد.  یافته های پژوهش: زخم گروه های دیابتی شده با استرپتوزوسین به دلیل وجود عوامل التهاب زا در دیابت در مقایسه با گروه سالم ترمیم دیرتری نشان داد و التیام زخم در گروه های تجربی تیمار شده با عصاره پیه انار نسبت به گروه کنترل از سرعت بیشتری برخوردار بود. بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان داد که پیه انار  با خاصیت ضد التهابی موجب تسریع ترمیم زخم های پوستی نمونه های سالم و دیابتی می  شود.